Σ’ αναζητώ στα λάθη μου απάνω
στου άγριου πλήθους τις ζητωκραυγές
στη μελωδία που γλιστράει απ’ το πιάνο
και στις μικρές ασήμαντες χαρές.

Στα θερινά σενάρια αφορισμένων
και στα ναυάγια τα πειρατικά
σένα μαντήλι με κραγιόν ξεθωριασμένο
και στο άρωμά σου που θυμίζει Πασχαλιά.

Σε θέλω και κάτι παραπάνω
τις νύχτες που σφίγγει η μοναξιά
σε θέλω μα χάνεται το πλάνο
κι η σκέψη χορεύει τη σάρκα σαν βρωμικη θεά
κι η σκέψη χορεύει τη σάρκα σαν βρωμικη θεά.

Σ’ αναζητώ σε αμαρτωλές αιτίες
που εξυμνούνε κι ακυρώνουν το παρόν
στις αποδράσεις της λαθραίας φαντασίας
στ’ αγκυροβόλια αγνώστων ποιητών.

Στα αποτυπώματα της πρώτης εφηβείας
στα ραντεβού με ιδρώτα και καπνό
στο πλάγιο βλέμα μιας στιγμής αδυναμίας
και στα ανείπωτα φευγάτα’’σ’ αγαπώ’’.