Ενόμιζες πως ήσουνα
η πιο όμορφη του κόσμου
γιατί σε φώναξαν δυο τρεις
ματάκια μου και φως μου.

Τώρα το πήρες αψηλά
και σήκωσες τη μύτη,
φαντάστηκες πως ήσουνα
ωραία Αφροδίτη.

Κάτσε λοιπόν πιο φρόνιμα
μάζεψε τα μυαλά σου,
μην είσαι ασυλλόγιστη
θα φύγει η εμορφιά σου.

Γριά θα σε φωνάζουνε
και τότε θα θυμώνεις,
τα λόγια μου θα σκέφτεσαι
και σαν κερί θα λιώνεις.