Τις προάλλες που βρεθήκαμε κάποιοι γνωστοί
στο σπίτι ενός παλιόφιλου σοφού ποιητή
το μάτι μου έπεσε πάνω σε ένα βιβλίο
που είχε τίτλο ‘η Συνωμοσία των Μετρίων’
το πήρα και το άνοιξα στην πρώτη του σελίδα
διάβασα μερικές γραμμές και αμέσως είδα
να με κοιτάζουν πονηρά και να μου κλείνουν μάτι
αυτοί που χρόνια σέρνουν την ζωή μου στο κρεβάτι
αυτοί που όταν πηγαίναμε ακόμη στο σχολείο
αφήνανε για μένα το τελευταίο θρανίο
παλιοί αφισσοκολλητές και χθεσινοί ζαπάτα
που τώρα είναι οπλισμένοι με κινητό και κάρτα
που μάθανε να παίρνουνε το ξίγκι από τη μύγα
να βγάζουνε τα πιο πολλά βάζοντας τα πιο λίγα
που βιάστηκαν να χτίσουν το εξοχικό στην Λούτσα
και σκόπιμα μπερδεύουνε την βούρτσα με την πούτσα

Η Συνωμοσία των Μετρίων
Η Συνωμοσία των Μετρίων

Μόλις το πήραν μυρωδιά πως έγιναν πολλοί
φτιάξανε όπως τους βόλευε τα πρέπει και τα μη
βάλανε τρικλοποδιά στο κάθε παλληκάρι
και κόψαν το ποδόσφαιρο στον Γιώργο Δελικάρη
μάθανε να έχουν το μυαλό στο κάτω τους κεφάλι
και να είναι ευχαριστημένοι με το μια οι άλλοι
να λένε ναι σε όλα με ένα κούνημα των ώμων
μικροπαρανομώντας με την βούλα και τον νόμο
καταχραστές της λογικής διαλέγουν νέες θέσεις
και οι συγγραφείς τα παίρνουνε παίρνοντας συνεντεύξεις
και οι γκόμενες των σαλονιών την πέσανε στα ούτια
μαγκέψανε βλέπεις οι φελλοί και δώσ’ του μακροβούτια
και δώσ’ του γέλιο και χαρά και ωσαννά και μπράβο
και ζήτω που περάσανε από την πόρτα και τον μπράβο
που έχουνε πολιτικούς σε σόου με μοντέλα
και σταρ εισαγγελέα που την βρίσκει στα μπουρδέλα.

Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε
τα χρόνια μας
τον τόπο μας
την γλώσσα και τα όνειρά μας
Η Συνωμοσία των Μετρίων…
όρισε τον ρόλο μας
και ρόλο στους γονείς και στα παιδιά μας.

Πίσω από τα γραφεία τους έστησαν ζωούλες
σεξοπαρενοχλώντας ψαρωμένες μικρούλες
ξύλινες οι λέξεις τους στα αυτιά μου μόλις μπουν
ακούω μια φωνή να τραγουδά
‘Γιατί σιωπούν;’
γιατί σιωπούν τα αδέλφια μου λιώνοντας στην ψάθα
ελπίζοντας μόνο στου Λόττο την χρυσή εξάδα
γιατί ξεχνάνε πως δεν είμαστε για τεμενάδες
όχι γραικοί μα Έλληνες, Γιουνάν και όχι ραγιάδες
την ώρα που εσύ χόρευες πάνω σε ένα τραπέζι
πάνω από την χώρα στάχτη και ένα μαύρο πετιμέζι
μας έβαλες στο μάτι μα αντί να κλάψω
την Συνωμοσία των Μετρίων εδώ θα γράψω
εδώ θα γράψω την προσωπική μου ιστορία
εδώ που με έριξε του χρόνου η συγκυρία
εδώ που βάλανε φυλακή και τον Κολοκοτρώνη
και θίασο σκιών μας κάνανε πίσω από το σεντόνι.

Η συνωμοσία των μετρίων όρισε
τα χρόνια μας
τον τόπο μας
την γλώσσα και τα όνειρά μας
Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε
τον ρόλο μας
και ρόλο στους γονείς και στα παιδιά μας.

Πήρα το θάρρος και έκανα μιαν ευχή και για σένα
που δεν νοστάλγησες ποτέ τίποτα και κανένα
ευχήθηκα λοιπόν να νοσταλγήσεις κάτι
από το να είναι της ψυχής σου το λεπτό το κομμάτι
που σου το πήρανε προκαταβολικά στα διόδια
για να γυρνάνε πίσω στην κορφή με τα πόδια
αλλά για να είναι στήριγμα των Μετρίων τις πλάτες
αφήνοντας στην άκρη τις αληθινές τις γάτες
τις τελευταίες φουρνιές του ανθρώπινου γένους
έχω πατήσει δύο σπόρους καλά ποτισμένους
και αν συνεχίσει ο κόσμος των Μετρίων την ρότα
ας είναι τα παιδιά μας που θα χτυπήσουν την πόρτα
με μια επανάσταση που δε θα την δεις στις ειδήσεις
μα αν τύχει και βρεθείς κοντά της μπορεί να κερδίσεις
αυτό που χρόνια τώρα σου έχουν στερήσει
και με την Συνωμοσία των Μετρίων σου έχουν κρύψει.

Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε
τα χρόνια μας
τον τόπο μας
την γλώσσα και τα όνειρά μας
Η Συνωμοσία των Μετρίων όρισε
τον ρόλο μας
και ρόλο στους γονείς και στα παιδιά μας.