Άνοιξε το κελί παπά
να με ξεμολογήσεις,
ήρθα ετούτη τη βραδιά
τα κρίματά μου τα βαριά
να μου τα συγχωρήσεις.

Αυτή τη μαύρη την αυγή
φεύγω για πάντα απ’ τη ζωή.

Όταν θ’ ακούτε κλάματα
στο σπίτι μου τρεχάτε,
τη μάνα μου την ορφανή
όταν με χάσει απ’ τη ζωή
να την παρηγοράτε.

Αυτή τη μαύρη την αυγή
φεύγω για πάντα απ’ τη ζωή.

Να μ’ έχετε παράδειγμα
του κόσμου οι πονεμένοι
και να γλεντάτε στη ζωή
γιατί το δόλιο το κορμί
το χώμα το προσμένει.