Ο άγγελος που κουβαλώ
και πλάι μου σωπαίνει
ο άγγελος στους ώμους μου
τις νύχτες με βαραίνει

Αφήνει πόρτες ανοιχτές
και στην ψυχή μου μπαίνουν
όσα δεν πρόλαβα να πω
κι απ’ έξω περιμένουν

Ποιος είσαι εσύ ποια είσαι εσύ
που μέσα μου ανασαίνει
μήπως πολύ σ’ αγάπησα
μήπως σε λεν Ελένη
κι αν είσαι εσύ ο άγγελος
που χρόνια κουβαλάω
πες μου τι θέλεις να σου πω
πού θέλεις να σε πάω
πού θέλεις να σε πάω

Ο άγγελος που τρυφερά
τη σκέψη μου τυλίγει
φοβάμαι μήπως κουραστεί
ένα πρωί και φύγει

Αυτό που είμασταν παλιά
και τώρα είναι χαμένο
με καίει όταν τ’ ακουμπώ
σαν κάρβουνο αναμμένο

Ποιος είσαι εσύ ποια είσαι εσύ
που μέσα μου ανασαίνει
μήπως πολύ σ’ αγάπησα
μήπως σε λεν Ελένη
κι αν είσαι εσύ ο άγγελος
που χρόνια κουβαλάω
πες μου τι θέλεις να σου πω
πού θέλεις να σε πάω
πού θέλεις να σε πάω

Ο άγγελος που κουβαλώ
και πλάι μου σωπαίνει
ο άγγελος στους ώμους μου
τις νύχτες με βαραίνει