Ψέμα κι εσύ
στο δρόμο μου ξανά
Ψέμα κι εσύ
που ακόμα τ’ αγαπάω
Πυρκαγιά χρυσή
στο αίμα που γυρνά
και τ’ αρπάζει όλα
κι άδικα σκορπάω
μια καρδιά μισή
που ακόμα τριγυρνά
σ’ αδειανό νησί
κι αλίμονο δεν ξέρει

Στην καρδιά σου αν ζει
το ίδιο πουθενά
Πουθενά μαζί
Κι αυτό το καλοκαίρι
δεν περνά

Ψέμα κι απόψε
Ψέμα βαμμένο
Κι αυτό το σπίτι
που όλα τα θυμάται
Τις φωνές, τα λόγια,
τον ήχο απ’ τα κλειδιά
Το παραμύθι που λέει
για να κοιμάται