Πήρα το ταμπούρλο μου
και στους δρόμους χύθηκα
κι έπαιξα και φώναξα
και τον κόσμο φώναζα.
Βγήκα στο παράθυρο
και τους δρόμους πήρανε
κι όλοι στο κατόπι μου
λίγο λίγο πλήθαιναν.
Κι όλη η χώρα άδειαζε
κι όλη η χώρα γέμιζε
κι όλοι τραγουδούσανε
και γιατί δεν ξέρανε.
Κι όλοι τραγουδούσανε
που εγώ τραγούδαγα
κι όλοι τραγουδούσανε
όλοι το τραγούδι μου.
Κι όλοι τραγουδούσανε
όλη τη λαχτάρα μου
και μια χώρα ολόκληρη
ήπιε το μεθύσι μου.

Κι ένας κόσμος άγνωστος
αγριοφουρτούνιασε
μοναχά για μένανε
που με το τραγούδι μου
μες στους δρόμους χύθηκα
και έπαιζα και φώναζα.

Φώναζα χαρούμενα
κοίταγα και φώναζα.