Δυο χρόνια με τραβούσανε
τα πονηρά σου μάτια
πού μ’ έχανες πού μ’ έβρισκες
στους δρόμους στα σοκάκια.

Τον πρώτο χρόνο μου `λεγες
πως θα μ’ ακολουθήσεις
παλάτια για να χτίσω `γω
χρυσή ζωή να ζήσεις.

Μα τώρα σε κατάλαβα
βρε πονηρή μικρούλα
αφού σχολάσαν τα λεφτά
που `χα μες στη σακούλα.

Να ξέρεις βρε μικρούλα μου
αν δε σε αποκτήσω
στα ταβερνεία θα τριγυρνώ
για να σε λησμονήσω.