Βγάλε το ψωμί σου, ζήσε τη ζωή σου
παίξε με τα νεύρα μου.
Βρες τα ένστικτα σου, μέτρα τον παρά σου
και παράτα μας..

Γίνε πάλι πάγος, δε θα γίνω μάγος
για να βρω τι σκέφτεσαι..
Πες μια ειρωνεία, βρες την ευτυχία
στη δικιά μου απόρριψη..

Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω.
Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’αγαπήσω.

Έλεγες ο πόθος είναι πάντα νόθος
και περνάει γρήγορα.
Και το ιδανικό σου ήταν το δικό σου
συνεχώς να γίνεται
ήσουν τρομαγμένη και επικεντρωμένη
στο να επιβάλλεσαι
Πάντοτε στην πρίζα, έκαψες τη ρίζα
που μαζί σου δένομαι

Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω.
Θα σε ξεχάσω όσο πιο γρήγορα μπορώ
με όση φλόγα είχα ανάψει για να σ’ αγαπήσω.