Μια ερωμένη και μια σταγόνα νύχτα
σπίτι παλιό και δίπατο σαν όνειρο
παράθυρα κλειστά
Λησμονημένη στα δυο σκαλιά της πόρτας
η ομορφιά που χάνεται
αγάπη πόσους κέντησες βαθιά

Παράξενα πράγματα
περάσανε χρόνια
κι έμεινε το όνομα
γραμμένο στο χώμα

Μια μεθυσμένη στιγμή τον αγκαλιάζει
δρόμοι στενοί που μύριζε στην πλάτη τους
ο βροχερός καιρός
Βρέθηκε πάλι να τους περνάει μόνος
μόνος μπροστά στα μάτια μου
συνειδητά κι απρόβλεπτα γυμνός