Στρογγυλεύω τη μέρα
για να μην με πονά
ζωγραφίζω αστέρια
να ’ρθει η νύχτα ξανά

γιατί τ όνειρο λένε
μόνο νύχτα μπορεί
να σ’ αλλάξει τον δρόμο
που θα ’βρεις το πρωί.

Μην με ρωτάς
τι γυρεύω να βρω
μη με ρωτάς
ταξιδεύω κι εγώ
σ έναν κόσμο ρηχό
στ’ ουρανού την ηχώ
θ’ανεβώ.

Πόσα χρώματα σέρνει
Της ημέρας το φως
Μα εγώ ψάχνω το μαύρο
μες την νύχτα τυφλός

Γιατί τ’ όνειρο λένε
Απ’τ’ αστέρια ξυπνάει
που φωνάζουν τις νύχτες
ποιος ακούει ποιος τολμάει.