Στου καραβιού την πλώρη τα πουλιά
τον Οδυσσέα βρήκαν
μοναχό αγνάντευε το πέλαγο και τη στεριά που στένευε και τραγουδούσε

Χαίρε Ναυσικά
κρυμμένο παρά θιν’ αλός
αμύριστο μυστήριο

Ανέβαινε τη σκάλα του ουρανού
τις ωρες τις μικρές ο Ρωμανός
και στο κατωφλι ξάγρυπνος κοιτούσε τον παράδεισο
και μελωδούσε

Χαίρε Μαριάμ
κρυμμένο στη βαθειά σπηλιά
αμύριστο μυστήριο

Ο κυρ Αλέξανδρος
στον Ιλισό
λιτάνευε τις όμορφες ψυχές
σκυφτός στο φεγγαρόφωτο
και το λιβάνι πύκνωνε κι ονειρευόταν

Χαίρε το Λενιώ
κρυμμένο άνθος του γιαλού
αμύριστο μυστήριο