Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Αλλά τα βράδια
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130200 Τραγούδια, 269317 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Αλλά τα βράδια - 1993       
 
Στίχοι:  
Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική:  
Γιώργος Τσαγκάρης


Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ’ το δέντρο που βρέχεται…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου `ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες…
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ’ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ’ ένα άστρο ή μ’ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών…

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 90%  (14 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 57456
      Σχόλια: 12
      Αφιερώσεις: 1
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Φυσάει
1993
[1] Εφ΄ όλης της ύλης / ...
2006
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   Kate @ 12-05-2003
   Μιρικόγκος
28-03-2014 10:12
::yes.:: ::rock.:: ::theos.::
   longieth
21-04-2013 06:10
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=Orhs4V0j7nQ
   antonisgeo1964
24-03-2010 00:55
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες, ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα. Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο, ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος. Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη, μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί, σαν ένα τραγούδι, που καθώς βρέχει, παίρνει το μέρος των φτωχών.
"Με μια αράδα λέξεις, σκιαγράφησε την όποια πραγματικότητα, και την όποια ευχή, που θα φέρει την πολυπόθητη αρμονία στις ψυχές των ανθρώπων. Είθε ..."
   KNE !!!
07-02-2009 12:39
ΦΤΩΧΗ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ,ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕΣ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΦΑΛΑΙΟ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΑΚΟΜΑ... ::theos.::
   αυγή.......
30-04-2008 12:59
Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτε μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται...
Και αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο...
Δεν έχω λόγια να εκφραστώ... συγκλονιστικό.


::theos.::
   kiriakos_cy
28-08-2007 15:36
polloi wreo song
   MASTER
31-07-2006 17:45
Τάσο Λειβαδίτη...επέτρεψέ μου να σε ζηλεύω.
   Ανώνυμο σχόλιο
15-07-2006
se latreyw mwro mou :)
   Ανώνυμο σχόλιο
11-05-2006
παρα πολυ ωραιο!!!!
   Ανώνυμο σχόλιο
15-02-2006
Ο ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΙΔΙ.. ΔΕΝ ΞΕΓΕΛΑΣΤΗΚΕ (ΟΠΩΣ ΦΟΒΟΤΑΝ), ΔΕΝ ΞΕΜΑΚΡΥΝΕ ΠΟΛΥ... ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ ΤΗΝ 19ΧΡΟΝΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ... ΑΠΛΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟΣ...
   Ανώνυμο σχόλιο
05-01-2006
Το χιόνι , τα σκυλιά μες στη νύχτα , ο τυφλός που αναζητά το πόμολο της πόρτας σ' ένα σπίτι που καίγεται ,αυτοί που πίνουν σαν να κρατούν σάλπιγγες της αποκαλύψεως ...Όλα τα θυμήθηκε ο Τάσος ..." Ευτυχώς , τον ανακάλυψα έφηβος , πριν γίνουν ακόμα μικροί οι δρόμοι στα μάτια μου ...
   Αφιερωμένο από magica -
για Senna -
18-04-2005 05:11
Γι' αυτά που είδαμε εχτές... και για όσα ακόμα θα δούμε μαζί. Αυτός είναι ο κόσμος μας. Όμως εμείς δεν είμαστε μόνοι. ::love.:: ::love.::
   Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Γειά σου Τάσο. Με τα ποιήματα σου αισθάνθηκα πως ο κόσμος μπορεί να ξαναρχίσει. ʼλλοτε όπως είπες ο κόσμος μοιάζει με της μητέρας σου, αγαπημένος και χαμένος για πάντα.


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο