Σε όποιο λιμάνι βρεθείς μοναχός
μη σταματήσεις γιατί ασφαλώς, θα σε φτάσει
έχει στο βλέμμα την λάγνα ματιά
μα η καρδιά λειτουργεί φονικά, θα σε πιάσει

Μα δεν μπορώ να σε βρω
μα δεν μπορώ να σε δω
δυο λογάκια να σου πω

Μη ρωτάς γιατί
μοναχός μου επιμένω
το άρωμά σου ν’ ανασαίνω
Μη ρωτάς γιατί
στο λαιμό σου τα σημάδια
είναι τα δικά μου χάδια
μες τη φυλακή

Ήταν μια μέρα θαρρώ βροχερή
και αυτός ξεπουλούσε τη δόλια, ψυχή στο Σαντιάγκο
Νιώθει χαρά μα και θλίψη μαζί
όταν λυγίζει γλυκά το κορμί, μες στο τανγκό

Μα δεν μπορώ να σε βρω
μα δεν μπορώ να σε δω
δυο λογάκια να σου πω