Λέω να φύγω για Αθήνα
κι αν αγαπώ περαστικά
έχω στην μπάντα μερικά
για τη βενζίνα

Κορώνα γράμματα δικά της
κι η μόνη που ένιωσα χαρά
ήταν τη πρώτη τη φορά
στην αγκαλιά της

Σχέδια όνειρα και άλλα
μαζεμένα σε μια κούτα από γάλα

Τα χαρτιά σημαδεμένα
η μισή ζωή χαμένη
το λαχείο πάλι έπεσε σ’ εμένα
το λαχείο πάλι έπεσε σ’ εμένα

Στου σπιτιού την ανηφόρα
κοντοστάθηκα πριν φύγω
ότι κι αν σου πω είναι λίγο
τέτοια ώρα