Μέσα στα χαλάσματα
στα γερμένα σπίτια
του Θεού τα πλάσματα
ψάχνουν για ζωή.
Βρίσκουν τα περάσματα
σαν μικρά σπουργίτια,
διώχνουν το βραχνά της νύχτας
κι έρχεται πρωί.

Ελπίδα, ελπίδα,
εσένα ζητούν.
Ελπίδα, ελπίδα,
πού είσαι, ρωτούν.

Μέσα στα συντρίμματα
κάθε μεσονύχτι
πλένονται απ’ τα κρίματα
οι αμαρτωλοί.
Ήρωες και θύματα
μες στο ίδιο δίχτυ,
την ελπίδα κυνηγάνε
την απατηλή.