Πέρασαν οι μέρες δίχως χρώμα και φωνή
πέρασαν και ξέχασαν να κλέψουν την στιγμή
χάθηκαν οι σκέψεις μες στου γέλιου την γιορτή
και σε λευκά δωμάτια ψάξαν το γιατί

Αύριο
ίσως να ξεχαστώ να κρυφτώ πριν έρθει το αύριο
κάθε τέλος φαντάζει μικρό σαν όνειρο
Αύριο
ίσως κάθε λεπτό που περνά να είναι αρκετό

Ζωές μαζί που γέρασαν και σύραν τον χορό
ζωές που ισορρόπησαν μα πέσανσ τον γκρεμό
πέρα απ’ τα παλάτια τους σου τάζανε χρυσό
γύρεψα την λάμψη σου πλήρωσα γι’ αυτό

Αύριο
ίσως να ξεχαστώ να κρυφτώ πριν έρθει το αύριο
κάθε τέλος φαντάζει μικρό σαν όνειρο
Αύριο
ίσως κάθε λεπτό που περνά να είναι αρκετό