Πού πάτε Κύριε, πώς μας περνάτε,
γιατί γελάτε με των άλλων την καρδιά,
Πού πάτε Κύριε, πώς μας περνάτε,
και δε μας παίρνετε και μας στα σοβαρά

Ήταν καπρίτσια του Μάη θα πεις.
μοτίβα γλυκά ξεχασμένα,
ήταν για σένα παιχνίδια στιγμής,
δεν ήταν το ίδιο για μένα.

Πού πάτε Κύριε, πώς μας περνάτε,
γιατί γελάτε με των άλλων την καρδιά,
εγώ δε γέλασα, εγώ δεν έπαιξα.
μόνο π’αγάπησα πολύ, σε μια βραδιά.