Σ’έναν κόσμο αδιέξοδο
βρήκες κάπου έξοδο
και μεσ’τη μοναξιά μου βρέθηκες
Στη ζωή τη δύσκολη
μ’έριξες με μια βολή
αδύναμη η καρδιά μου κέρδισες

Φοβάμαι ν’αντικρίσω πια τα μάτια σου
λυπάμαι για ό,τι χάθηκε για πάντα
και κρίμα τα φιλιά που τα πικράναμε
και κρίμα τα όνειρα που κάναμε...

Τι ζητάς για μας τους δυο δε το συζητάς
σηκώνεις άνεμο με σκορπάς
με πιάνεις δε με κρατάς
Τι ζητάς μόνο στα δύσκολα με ζητάς
μόνο για λίγο με ακουμπάς
με πιάνεις δε με κρατάς

Σ’ένα κόσμο που έφτιαξα
γκρέμισα και έχτισα
φαντάζεις εσύ πάντα
μια απειλή...

Φοβάμαι ν’αντικρίσω πια τα μάτια σου
λυπάμαι για ό,τι χάθηκε για πάντα
και κρίμα τα φιλιά που τα πικράναμε
και κρίμα τα όνειρα που κάναμε...

Τι ζητάς για μας τους δυο δε το συζητάς
σηκώνεις άνεμο με σκορπάς
με πιάνεις δε με κρατάς
Τι ζητάς μόνο στα δύσκολα με ζητάς
μόνο για λίγο με ακουμπάς
με πιάνεις δε με κρατάς