Μία ανάμνηση θα γίνει η αγάπη
και το φιλί μας θα το κλείνει το χαρτί
φωτογραφία σ’ έναν τοίχο ή σ’ ένα ράφι
να ξεσκονίζεται Σαββάτο ή Κυριακή.

Μα ώσπου να’ ρθει η στιγμή του χωρισμού
του έρωτά μας το πικρό το πεπρωμένο
ας τυλιχτούμε στα πανιά του ουρανού
να ταξιδέψουμε σε κάτι ονειρεμένο.

Όταν θα σβήσει τη φωτιά η καταιγίδα
το εισιτήριο δε θα έχει επιστροφή
δρόμους αντίθετους θα δείξει η πυξίδα
και θα χαθούμε ως τη δεύτερη στροφή.

Μα ώσπου να’ ρθει η στιγμή του χωρισμού...