Τα τραγούδια μου τα γράφω
πάντα με καημό,
να χωρίσω την ανάσα
από το λυγμό,
να χωρέσω την ελπίδα
που με τυρρανεί
και του κόσμου
την αγάπη την αληθινή.

Είναι δύσκολο να βγαίνω
να τα τραγουδώ
κι όλο ντρέπομαι τα λόγια,
πώς να σας τα πω,
για το αίσθημα
που έχω μέσα μου βαθύ
που όλο ψάχνει
τις φλογίτσες να ακολουθεί.

Τη ζωή μου κομματιάζω
σαν τις συλλαβές
και τις λέξεις μου ταιριάζω
με τις προσευχές
να ενώσω ό,τι είμαι
κι ό,τι έχασα
μες στο φως που
μας τυλίγει και το ξέχασα.