Είναι φορές που η ζωή μας εκδικείται
παίρνει απ’τα χέρια μας αυτό που αγαπάμε
βάζει στα όνειρα φωτιά και προσποιείται
τάχα πως κάποτε θα’ρθει ότι ζητάμε

Αυτοί που πονάνε
τα άστρα ρωτάνε
να βρούνε το φως της χαραυγής
Αυτοί που πονάνε
για αγάπη διψάνε
και ψάχνουν στα πέρατα της γης

Κι ύστερα μοιάζει να τελειώνει η ιστορία
τίτλους του τέλους περιμένουμε να δούμε
μα αυτή είναι της ζωής μας η πορεία
μέσα απ’τη στάχτη μας να ξαναγεννηθούμε

Αυτοί που πονάνε
ποτέ δε μιλάνε
και κρύβουν τον πόνο της ψυχής
Αυτοί που πονάνε
μονάχοι γυρνάνε
σαν ήρωες άλλης εποχής