Το πιο γλυκό τραγούδι η σιωπή
Η μελωδία του μια γνώριμη απειλή
Νιώθω μια ζάλη περπατώντας στη βροχή
Το πρόσωπό σου είναι η μόνιμη αφορμή

Δεν το πιστεύω μα έξω είναι ήδη βράδυ
Στη θύμησή σου δυναμώνει το σκοτάδι
Δίπλα η θάλασσα αυτή σταγόνες βράζει
Όλη η ζωή μου με ταινία απόψε μοιάζει

Θα `ναι μακρύς ο δρόμος, ξέρω
Στα μονοπάτια της καρδιάς
Την αναζήτηση θα φέρω
Στους άδειους δρόμους που γυρνάς

Στης μοναξιά μου το λαβύρινθο γυρίζω
Πώς ήρθα εδώ, τον εαυτό μου δε γνωρίζω
Θα βγω στους δρόμους και την τύχη μου θα βρίζω
Που δεν μπορώ τα αισθήματά μου να ορίζω

Θα `ναι μακρύς ο δρόμος, ξέρω
Στα μονοπάτια της καρδιάς
Την αναζήτηση θα φέρω
Στους άδειους δρόμους που γυρνάς