Μες στα δέντρα περπατώ και κοιτάω το φως
κλείνω τα μάτια κι ο αέρας με χτυπάει ζεστός
ήρθε η ώρα και είμαι έτοιμος να φύγω από δω
δε θα γυρίσω να κοιτάξω πίσω ούτε λεπτό.
Μια ματιά, ανάσα παίρνω και κοιτάω μπροστά
ξεκινώ να τρέχω, τρέχω κι όλο πιο δυνατά,
όλα γύρω μου αρχίζουν να κινούνται αργά,
κι αν πηδήξω νιώθω πως θα φτάσω πέρα ψηλά

Δεν περίμενα ποτέ πως θα `ρθει αυτή η στιγμή,
που τα μάτια μου θα κλείνω και θα είσαι εκεί,
να μου λες πως ήταν λάθος όλα αυτά που `χες πει
κι όλα αυτά που με σκοτώνουν τελικά είσαι `συ

Δε θ’ αφήσω αυτό το φως να σε πάρει από δω,
μοιάζει τόσο ωραίο μα κοίτα λίγο πέρα απ’ αυτό
κι αν νομίζεις πως δεν έχει μείνει τίποτα πια
σημάδεψέ με από κοντά, μην αστοχήσεις και..
σκότωσέ με αν δε θέλεις να `μαστε μαζί
Σημάδεψε με και..σκότωσε με αν δε θέλεις να `μαστε μαζί

Σημάδεψε με και...

Δεν νομίζω πως η μοίρα θέλει να `μαστε εδώ,
να σαι απέναντι μου και να μην μπορώ να σου πω
πως στα μάτια σου υπάρχει κάτι που έχω να δω
από τότε που θυμάμαι τ’ άστρα στον ουρανό
Ίσως να `ναι που το φως δεν είναι πια δυνατό,
και τ’ αστέρια δε μετράμε σαν τον πρώτο καιρό,
ίσως να `ναι που ο χρόνος πλέον δε σταματά
να ταξιδέψουμε στον χάρτη, όπως τότε παιδιά..

Δε θ’ αφήσω αυτό το φως να σε πάρει από δω
μοιάζει τόσο ωραίο μα κοίτα λίγο πέρα απ’ αυτό,
κι αν νομίζεις πως δεν έχει μείνει τίποτα πια,
σημάδεψέ με απο κοντά, μην αστοχήσεις και..
σκότωσε με αν δε θέλεις να `μαστε μαζί
Σημάδεψέ με και..σκότωσε με αν δε θέλεις να `μαστε μαζί

Σημάδεψε με και..