Ανοίγεις το στόμα σου και το τραγούδι σου
μου φαρμακώνει την ψυχή,
ανοίγω τα μάτια μου μες στη νυχτιά
κι η μοναξιά μου ζωνει το κορμί.

Βλέπω τη νύχτα που μου μοιάζει στη ματιά
κι όλα τα φύλλα κιτρινίσαν στα κλαδιά,
τόση Άνοιξη τόσος ήλιος
κι έχω Φθινόπωρο, Χειμώνα στην καρδιά.

Πόσο χώμα να σκεπάσει το κορμί σου,
πόσος πόνος για να σβήσει η θύμησή σου;
Ανοίγεις το στόμα σου και το τραγούδι σου
μου φαρμακώνει την ψυχή.