Δεν έχω εγώ ψευδώνυμο το καλλιτεχνικό μου,
μόνο όνομα, πατρώνυμο και το επίθετό μου.
Έχω ένα κόκκινο στυλό για την υπογραφή μου,
οι όρκοι, τα μισόλογα, σβήσαν απ’ τη ζωή μου.
Το θρόνο μου τον γκρέμισα, κατρακυλάει το στέμμα,
έριξα φώτα στις σκιές, δεν αγαπάω το ψέμα.

Δεν είμαι εγώ θολά νερά, θολά και μολυσμένα,
κι αν αγαπάς αληθινά, αγάπα με κι εμένα.

Δεν έχω εγώ ψευδώνυμο και μάσκα δε φοράω,
πότε τρυπώνομαι στη γη, πότε αετός πετάω.
Ο κλόουν είμαι στη σκηνή, από το πρώτο φως μου,
γελάω, σβήνω τη φωτιά, την πυρκαγιά του κόσμου.
Δεν είμαι έλος κόκκινο, σκουπίδια μες στο ρέμα,
έριξα φώτα στις σκιές, δεν αγαπάω το ψέμα.

Δεν είμαι εγώ θολά νερά, θολά και μολυσμένα,
κι αν αγαπάς αληθινά, αγάπα με κι εμένα.