Ξεχασμένο ένα σου ρούχο
Στο δωμάτιο το άδειο από σένα
Μαζεμένα απόψε σου’ χω
Πόσα θέλω να σου πω λόγια θλιμμένα
Που’ χεις φύγει δίχως λόγο
Κι η ζωή μου εξαρτάται από σένα

Εξαρτημένος από σένα
Κι από το κάθε σου το ψέμα
Είσαι αρρώστια που δεν έχει γιατρειά
Φυλακισμένος σε μια αγάπη
Και η καρδιά θέλει να μάθει
Αν μ’ αγάπησες και’ συ αληθινά

Μόνος μου θα μείνω πάλι
Μόνος μου κι αυτό το βράδυ
Που να πάω
Θα παλεύω με το χρόνο
Θα πονάω, θα ματώνω
Σ’ αγαπάω
Στο δωμάτιο το άδειο
Θα σε σκέφτομαι και θα παραμιλάω

Εξαρτημένος από σένα
Κι από το κάθε σου το ψέμα
Είσαι αρρώστια που δεν έχει γιατρειά
Φυλακισμένος σε μια αγάπη
Και η καρδιά θέλει να μάθει
Αν μ’ αγάπησες και’ συ αληθινά