Πώς ξεθωριάζει έτσι η μορφή σου
και η σκιά πώς σβήνει απ’το κορμί σου
τα χείλη μου ματώνω
δεν τον μπορώ τον πόνο

Σε θυμάμαι μόλις χθες σ’αγαπάω να μου λες
και πονάει η καρδιά μου
πώς μπορείς και με πετάς και στο δρόμο τα σκορπάς
όλα τα όνειρά μου

Τώρα που φεύγεις είπα δε θα κλάψω
λόγια αγάπης πριν σου πω θα πάψω
όμως δεν το αντέχω τώρα που δε θα σ’έχω
και μεσ’τους δρόμους τρέχω