Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει
όταν πέφτει η νύχτα,
κοιτάζω τον ουρανό...
είναι ένα αστέρι που σου μοιάζει...

Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει
ακόμα απορώ...
πως σαν απλώσω αυτό το χέρι
θ’ αγγίξω τον ουρανό...

Ποιος ξέρει πού να γυρνάς
σ’ άλλους πλανήτες πετάς
είσαι μια κραυγή μεσ’ στη νύχτα
που καίει την αλήθεια
αστρόνειρα παρατάς...

Ποιος ξέρει πού να γυρνάς
ποιους γαλαξίες σκορπάς
είσαι μια ευχή που δεν έχει
αστέρι που πέφτει
στη δίνη της μοναξιάς
αστέρι μου...

Όταν αστέρι πέφτει κι αφήνει μια γραμμή
στην άγρια νύχτα αυτή
τρυπάει το φεγγάρι.
Μα δεν μπορεί να σε αγγίξει...

Ένα αστέρι πέφτει
το όνειρο να βρει...
Στο τέλος δεν μπορεί να συγκριθεί
μ’ αυτό το αστέρι που σου μοιάζει...

Ποιος ξέρει πού να γυρνάς
σ’ άλλους πλανήτες πετάς
(αστέρι μου)
είσαι μια κραυγή μεσ’ στη νύχτα
που καίει την αλήθεια
αστρόνειρα παρατάς...

Ποιος ξέρει πού να γυρνάς
ποιους γαλαξίες σκορπάς
(αστέρι μου)
είσαι μια ευχή που δεν έχει
αστέρι που πέφτει
στη δίνη της μοναξιάς...

Αστέρι μου