Γκρεμίσανε και πέσανε τα τείχη
αιώνας κάλπικος δεν έχει τύχη
για άλλη εποχή θα σας μιλήσω
κι όσους με φτύσαν θα τους φτύσω
πυρηνικό αναπτήρα σας χαρίζω
τον Αϊνστάιν αφορίζω
να η εξίσωση για να σωθείτε
μετρήστε ως το τρία και ερωτευθείτε.

Σε χρόνο αόριστο
τον εαυτό μου εξόριστο
σε χρόνο ενεστώτα
γκρεμίζω καθεστώτα.

Κι εσύ του 2000 ορειβάτη
μ’ ένα αιμάτωμα στο μάτι
ξένος να κοιτάς απ τη σελήνη
στη γη μια τρύπα να χει μείνει.

Σε τράπεζα του σπέρματος το μέλλον μου θα δώσω
από τα φυτοφάρμακα τον κλώνο μου να σώσω.