Έκλεισε ο κύκλος κάπου εδώ.
Πήρε ο καθένας το μισό
κι από έναν φόβο.

Ένα ταξίδι με καιρό
που είχε το χρόνο του εχθρό.
Αυτό ήταν όλο.

Μικρή λυπημένη μου θάλασσα
χωρίς στεριά και κύμα,
θυμάμαι πως κάποτε αντάλλαξα
έναν κόσμο να σ’ έχω για μύρα.

Κάποτε έφτανε η σιωπή.
Tώρα είναι λίγο το πολύ.
Αυτό ήταν όλο.

Συνήθειες μόνο και αφορμές
μείναν να ντύσουν δυο ζωές.
Αυτό ήταν όλο.

Μικρή λυπημένη μου θάλασσα
χωρίς στεριά και κύμα,
θυμάμαι πως κάποτε αντάλλαξα
έναν κόσμο να σ’ έχω για μύρα.