Είμαι αράχνη που δε φτιάχνει ιστό
Στείρο σύννεφο χωρίς νερό
Είμαι το όνειρο που δεν έχεις δει
Μια οπτασία αληθινή

Περνάω δίπλα σας, δε σας αγγίζω
Χωρίς νερό και ήλιο ανθίζω
Χωρίς καρπούς, δέντρο του λάθους
Του λάθος δρόμου, μιας πόλης του πάθος

Πιάσε βροχή και σκούριασε τα όπλα τους
Με τη σκουριά στα μάτια τους να κλάψουν
Χάροντα δώσε τις ψυχές, δώσε τες
Στους κήπους του αθάνατου Θεού τους
Φύσα αέρα, σπάσε τα μπετά, ρίχ’ τα
Κάψε, φωτιά, τις κέρινές τους μάσκες
Άκου Θεέ των άγνωστων πεσόντων, άκου
Δεν έχεις τίποτα να μας διδάξεις

Φωτίζω τη νύχτα, τυφλώνω τη μέρα
Έχετε πάντα δίκιο εσείς
Ό,τι κι αν πω σκορπά στον αέρα
Απλώνει παντού

Πιάσε βροχή και σκούριασε τα όπλα τους
Με τη σκουριά στα μάτια τους να κλάψουν
Χάροντα δώσε τις ψυχές, δώσε τες
Στους κήπους του αθάνατου Θεού τους
Φύσα αέρα, σπάσε τα μπετά, ρίχ’ τα
Κάψε, φωτιά, τις κέρινές τους μάσκες
Άκου Θεέ των άγνωστων πεσόντων, άκου
Δεν έχεις τίποτα να μας διδάξεις

Πιάσε βροχή και σκούριασε τα όπλα τους
Με τη σκουριά στα μάτια τους να κλάψουν
Χάροντα δώσε τις ψυχές, δώσε τες
Στους κήπους του αθάνατου Θεού τους
Φύσα αέρα, σπάσε τα μπετά, ρίχ’ τα
Κάψε, φωτιά, τις κέρινές τους μάσκες
Άκου Θεέ των άγνωστων πεσόντων, άκου
Δεν έχεις τίποτα να μας διδάξεις