Γράφεις πως πονάς
μέρες δε μιλάς
κι όπου κ να πας κλαις.

γράφω πως κι εγώ
νύχτες ξαγρυπνώ
κ μετράω τα βήματά σου ν’ ανεβαίνουν.

Αχ αυτές οι νύχτες που με κράταγες
αχ κι εκείνη που είπες πως μ’ αγάπαγες
αχ Παναγιά μου
γύρνα κοντά μου.

Γράφεις δεν μπορείς
χώρια μου να ζεις
κι ότι και να πες φταις.

Γράφω πως μπορώ
πια να συγχωρώ
να ξεχνάω τα δάκρυά μου με μαθαίνουν.