ΖΝ! ΖΝ!…
ΖΝ! ΖΝ! ΖΝ!…

Άπιστος πιστός
ηγεμόνας του κακού
στην ψυχή ενός νεκρού
που επιστρέφει στα λημέργεια
στα δικά μου πάλι χέρια
με ακέραια μορφή
ξεπροβάλει απ’ την ταφή με μια κραυγή
ουαααα…

Τα νεκροταφεία είναι κλειστά
τα κεριά σβηστά
μονάχα ο Τυμβωρύχος παίζει bap με τα οστά
έχω σωσίες με extra large ενδυμασίες
κάνω ντου
από παντού και πουθενά
το styl μου μόνο τριγυρνά
και βλάπτει σοβαρά
τον καθένα
με αποθεμένα
που έχει φτιαγμένα
μόνο για μένα
τσαμπουκαλεμένα
κάτω απ’ το χώμα
γίνεσαι λιώμα
πέφτεις σε κώμα
και που είσαι ακόμα
όταν με δεις
θα εκπλαγείς
θα εκραγείς
και θα γευτείς
όσα δε σου έκανα θα πεις πως θα στα κάνω
δεν θέλω λέξη
και όποιος αντέξει
πάρτε το εκατόν εξήντα έξη
των πρώτων βοηθειών
πόνεσες στο χτύπημα των Ζωντανών Νεκρών

Πόνεσες στο χτύπημα των Ζωντανών Νεκρών
Πόνεσες στο χτύπημα των Ζωντανών Νεκρών
Πόνεσες στο χτύπημα των Ζωντανών Νεκρών

Νέος θάνατος
χωρίς να τρέχει αίμα
καταστρέφει το μυαλό και αφήνει άθικτο το δέρμα
όπως το παιδί είναι επόμενο απ’ το σπέρμα
έτσι ο Λυτρωτής θα σε τραβήξει από το ρέμα

Ήρθα στη γη
με σκοπό
να γευτώ
τον παράνομο καρπό
και να πιω
το αθάνατο νερό
να νικήσω τον καιρό
δίνοντας σε έναν νεκρό
άλλο έναν θάνατο
και να το
το πτώμα
σηκώθηκε απ’ την γη
νεκρώσιμη σιγή ακολουθεί
οι Ζωντανοί Νεκροί σπάνε την σιωπή
με στρατιά από Zombie για χόμπι
βάζουνε στο σώμα την ψυχή
σχέδιο σε εφαρμογή
έγινε η προσαρμογή
ήτανε αιματηρή
του `κόψαν το λαιμό με λεπίδα κοφτερή
το σώμα του χωρίς κεφάλι στην χωματερή
το πετάξαμε
και άλλους τόσους σφάξαμε
την νύχτα εκείνη

ΖΝ! ΖΝ!…
ΖΝ! ΖΝ! ΖΝ!…

Μέρα ένα
δεν αισθάνεσαι καλά
κάνεις όλο εμετό και πας για ύπνο χαλαρά.

Μέρα δύο
σε τρέχουνε για το νοσοκομείο
με φορείο
δε θα ’πρεπε να το πάρεις για αστείο.

Μέρα τρία
αρχίζει να εκδηλώνεται η ασθένεια…

Μέρα τέσσερα…

ΖΝ! ΖΝ!…
ΖΝ! ΖΝ! ΖΝ!…