Ποιος έρωτας σε τρέλανε
και την καρδιά μου πέθανε
τα χείλη σου φιλάει κι όλο να τρέμεις
Το ψέμα σου με άδειασε
και το φιλί σου βράδιασε
σαν εφιάλτης στο μυαλό μου μπαίνεις

Απόψε μη ρωτάς γιατί
έγινες πάλι η αφορμή
που πίνω και για πάρτη σου τα σπάω
είμαι για σένανε εδώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
κι ας ξέχασες το πόσο σ’αγαπάω

Πόση ερημιά στα μάτια μου
έκλεψες τα κομμάτια μου
σταμάτησε ο χρόνος να κυλάει
Κανένα δάκρυ δε χρωστάς
μη κάνεις τώρα πως πονάς
το πάθος μου φαρμάκι με κερνάει

Απόψε μη ρωτάς γιατί
έγινες πάλι η αφορμή
που πίνω και για πάρτη σου τα σπάω
είμαι για σένανε εδώ κάθε στιγμή κάθε λεπτό
κι ας ξέχασες το πόσο σ’αγαπάω