Απορώ, πως μπορείς να υπάρχεις
έστω ακόμη και σαν μίσος
στην καρδιά μου, απορώ.

Απορώ, πως μπορείς να υπάρχεις
έστω και σαν εφιάλτης
στα όνειρά μου, απορώ.

Και φοβάμαι πως στ’ αλήθεια
φοβάμαι πως στ’ αλήθεια,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί.

Απορώ, τι είναι αυτό που με κάνει
να σε σκέφτομαι ακόμη
κάθε βράδυ, απορώ.

Απορώ, τι είναι αυτό που `χεις κάνει
και `χεις μείνει στη ζωή μου
σαν σημάδι, απορώ.

Και φοβάμαι πως στ’ αλήθεια
φοβάμαι πως στ’ αλήθεια,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί.

Ας μπορούσες τουλάχιστον να με μισήσεις.
αφού δεν μπορείς να μ’ αγαπήσεις.

Αγάπη και μίσος πάνε μαζί,
αγάπη και μίσος, μαζί,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί,
αγάπη και μίσος πάνε μαζί.