Δεν υπάρχεις κι όμως είσαι εδώ
ξενυχτάω κι απόψε με θυμό
ένας εφιάλτης είσαι σε μισώ
σε θυμίζουν όλα θα εκραγώ

Πώς θα υπάρχεις μακριά μου τα βράδια
ποια θα σου διώχνει της λύπης σημάδια
θα με ζητάς στη ζωή μου θα θες να γυρίσεις
μα δε θα τολμήσεις δε θα τολμήσεις

Η μορφή σου στάχτη που πετώ
και σαν άνεμος σε προσπερνώ
μη νομίζεις ότι σ’ αγαπώ
δεν υπάρχεις τέλος ως εδώ

Πώς θα υπάρχεις μακριά μου τα βράδια
ποια θα σου διώχνει της λύπης σημάδια
θα με ζητάς στη ζωή μου θα θες να γυρίσεις
μα δε θα τολμήσεις δε θα τολμήσεις