Εσύ που μου ’κανες τις νύχτες μαύρες και παραμιλώ
και τον ύπνο βαρύ σαν τον μαύρο ουρανό,
να φύγεις τώρα, ψυχή μοβόρα,
και μπροστά μου να μη σε ξαναδώ.

Καλή τύχη στα όνειρά σου,
στον καινούργιο τον έρωτα σου.
Δεν μπορούσα να ζήσω άλλο πια
στη δική σου, μπαμπέσα, αγκαλιά.
Και λυπάμαι γιατί σ’ αγαπούσα πολύ.
Στην καρδιά σου είχα γελαστεί.

Εσύ μου μίλαγες με μάσκα πάντα, ψεύτρα, συνεχώς,
και παράβλεπα γιατί σ’ αγαπούσα σαν τρελός.
Να φύγεις τώρα, ψυχή μοβόρα,
και μπροστά μου να μη σε ξαναδώ.

Καλή τύχη στα όνειρά σου,
στον καινούργιο τον έρωτα σου.
Δεν μπορούσα να ζήσω άλλο πια
στη δική σου, μπαμπέσα, αγκαλιά.
Και λυπάμαι γιατί σ’ αγαπούσα πολύ.
Στην καρδιά σου είχα γελαστεί.