Ψηλά τον πήχη έβαλα
μα με την τσέπη άδεια
κάτω με πήρε η βόλτα μου
και ξώφαλτσα τα σκάγια

Βάρκα που έχει ένα κουπί
δρόμο στραβό θα πάρει
αν όμως τρίξουν κι οι αρμοί
ποιος κλαίει το βαρκάρη

Με δανεικά ιδανικά
χοροί πώς να κρατήσουν
κι τόκοι προπονήθηκαν
ρεκόρ να καταρρίψουν

Θα την πληρώνω μια ζωή
την απρονοησιά μου
αν δεν κατέβουν τα μυαλά
από τα κάγκελα μου

Λέω να βάλω ενέχυρο
τη γυάλα και το ψάρι
για να ξεθάψω τ’ όνειρο
θέλει κασμά και φτυάρι