Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς
και της ξενιτιάς μάς πουλούν οι τόποι
κι είμαστε νησιά άγονης γραμμής.

Ήτανε σχολειό μες στην αγκαλιά σου
και βιβλίο μου όσα μου ’χες πει.

Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς.

Τον καιρό μετρώ που είσαι φανταράκι
και δε μου ’γραψες γράμμα και γραφή
κι η αγάπη μας έγινε κεράκι
λες και άναψε μια φορά στη γη.

Ήτανε σχολειό μες στην αγκαλιά σου
και βιβλίο μου όσα μου ’χες πει.

Μας χωρίσανε βάσανα κι ανθρώποι
κι ας μη φταίξαμε τίποτα εμείς.