Το γλέντι μας ορφάνεψε, το καλοκαίρι κλαίει
ένα βραδάκι Κυριακής "φεύγω" ο Νίκος λέει.
Το στέκι μας σκοτείνιασε, μα σαν αστείο μένει
πως την ζωή παράτησε, στη λησμονιά διαβαίνει

Το αλαργινό τ’ αστέρι του μήνυμα να μας στείλει
το τελευταίο ζεϊμπέκικο πότε θα `ρθεί να σύρει,
να ανάψουνε παντού φωτιές, το γλέντι να ραγίσει
και το στερνό το χρέος του, στους φίλους να ξοφλήσει..