Της χαραυγής αστέρι μου
εσύ που βλέπεις μόνο
αυτούς που δεν κοιμήθηκαν
από αγάπης πόνο.

Πάρε τα μάτια μου απόψε και προχώρησε,
πάρε μαχαίρι, τον καημό κόψε στα δυο.
Κι αν δεις στο δρόμο σου το χέρι που μας χώρισε
να το καρφώσεις και αυτό με τον καημό.

Της άνοιξης το δειλινό
αν βρεις, να μου το φέρεις,
και θα σου δώσω ό,τι θες,
ό, τι κι αν μου γυρεύεις.

Πάρε τα μάτια μου απόψε και προχώρησε,
πάρε μαχαίρι, τον καημό κόψε στα δυο.
Κι αν δεις στο δρόμο σου το χέρι που μας χώρισε
να το καρφώσεις και αυτό με τον καημό.