Οχι πια άλλα δάκρυα, όχι άλλα καρδιοχτύπια,
μου φτάνουν για χατήρι σου,
όσα φαρμάκια ήπια,
αχ, πόσα φαρμάκια ήπια.

Σ’άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές, τις παλιές πληγές θα κλείσω.

Εχει η ζωή γυρίσματα, έχει και μονοπάτια,
γκρεμίζουν φτωχοκάλυβα
και κτίζονται παλάτια,
αχ και κτίζονται παλάτια.

Σ’άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές, τις παλιές πληγές θα κλείσω.

Χρόνια και χρόνια πλάι σου, έφτυσα μαύρο αίμα,
μα η υπομονή έχει όρια
κι ο πόνος έχει τέρμα,
αχ κι ο πόνος έχει τέρμα.

Σ’άλλους δρόμους θα βαδίσω,
τις παλιές, τις παλιές πληγές θα κλείσω.