Στην πόλη αυτή που αιμορραγεί,
ήρθες εσύ απ’ άλλη γη και ρωτάς
που είν’ εκείνος;

Εκείνος βρίσκεται μακριά,
στου δρόμου εκείνου τη γωνιά,
μόνος και παγωμένος.

Μην του μιλήσεις, γιατί είναι άγαλμα
που το ξεχάσανε.
Κι αυτό που βλέπεις μέσα στα μάτια του,
δεν είναι δάκρυα, είναι σταγόνες της βροχής αλμυρές,
απ’ το νερό της διπλανής θάλασσας.