Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Θα `θελα να `μουν βασιλιάς
στα παραμύθια της γιαγιάς
ο μαχητής κι ο γενναίος
δρόμους να άνοιγα πλατιούς
με πλοία να `βρισκα γυαλούς
σημαία να `χα την ψυχή μου

Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Θα `φερνα δόξα και χαρά
σε κάθε τόπο και μεριά
όπου το πόδι μου πατούσα
και θα `μουνα ο νικητής
δε θα μου έβγαινε κανείς
σ’ ό,τι απ’ το χέρι μου περνούσε

Έα έα έα ε
Έα έα έα ε...

Χρυσάφι θα `χαν τα παιδιά
και καραμέλες η γιαγιά
και τ’ όνειρο πάντα θα ζούσαν
μα η καλή μας η γιαγιά
έφυγε απ’ τον κόσμο πια
και παραμύθια δεν ακούμε

Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε
Έα έα έα ε
η γιαγιά μας πέθανε