Δώδεκα να είχα μαρκαδόρους, δώδεκα χιλιόμετρα χαρτί,
νά `χα και μια λίμνη με μελάνι, (πάλι δε μου φτάνει) Χ2
να σας εξηγήσω (τι μού `χει κάνει) Χ2 η γυναίκα αυτή.

Το ξέρω φίλε πως είμαι λάθος, που την αγαπάω με τέτοιο πάθος.
Είμαι ισοβίτης καταδικασμένος, μέσα στης καρδιάς της τη φυλακή
και έφεση να κάνω είμαι πια χαμένος,
μ’ έχει τελειώσει η αγάπη αυτή.

Στο καλαμπαλίκι μ’ έχουν οι φίλοι, λεν πως είσαι άστατη πολύ,
πως είσαι γυρίστρα και μπαμπέσα (και δεν έχεις μπέσα) Χ2
αχ αυτ’ η καρδιά σου (τι κρύβει μέσα) Χ2 η καρδιά σου αυτή.

Το ξέρω φίλε πως είμαι λάθος, που την αγαπάω με τέτοιο πάθος.
Είμαι ισοβίτης καταδικασμένος, μέσα στης καρδιάς της τη φυλακή
και έφεση να κάνω είμαι πια χαμένος,
μ’ έχει τελειώσει η αγάπη αυτή.