Έχω μονάχα μια λαχτάρα στην καρδιά
και ζω μονάχα με μια μυστική ελπίδα
δεν ησυχάζω και μεθώ κάθε βραδιά
για μια κουκλίτσα που είδα μες στη Φρεαττύδα.

Γιατί αγάπησα χωρίς να το σκεφτώ
και τώρα μπλέχτηκα βαθιά μέσα στα δίχτυα
και μ’ έχει κάνει να το ρίχνω στο πιοτό
και τον καημό μου τον περνώ μες τα ξενύχτια.

Πειραϊκή Πασαλιμάνι τριγυρνώ
και κάθε μέρα απ’ το σπίτι της περνάω
στη Φρεαττύδα κάθε βράδυ ξενυχτώ
γιατί για κείνη στην καρδιά βαθειά πονάω.

Και στην Καστέλα έχει έμορφες πολλές
που σε μαγεύουνε σαν σε κρυφοκοιτάνε
μα η Φρεαττύδα έχει κούκλες πεταχτές
που σε παιδεύουνε χωρίς να σ’ αγαπάνε.