Σε βρίσκω στις επιγραφές
Στους τίτλους των εφημερίδων
Σ’ ένα φωτάκι μυστικό
Σε κήπους μαγικούς των εσπερίδων

Στων τοίχων τα συνθήματα
Στα πάρκα και στις αδειανές πλατείες
Σ’ ανάγλυφα ομοιώματα, τρελές τοιχογραφίες.

Σε βρίσκω μες την ερημιά του κόσμου
Σε βρίσκω στο αδύνατο της τρέλας μου το φως
Στις ώρες τις ατέλειωτες σε βρίσκω
Μα πουθενά δεν είσαι δυστυχώς .

Σε βρίσκω στις αισθήσεις μου
Μέσα στα πρωινά λεωφορεία
Σε μια κίνηση απλή
Σε κάποια παιδική μου απορία
Στων στίχων τα νοήματα
Μες τα τρελά όνειρα μου κάθε βράδυ
Στις κλονισμένες μου επαφές
Στ’ απόλυτο σκοτάδι.