Τα λάθη σου γκρεμίσαν ό’τι ωραίο είχα φτιάξει
κι απόψε τ’όνειρό μου σαν πληγή αιμορραγεί
κομμάτια μιας αγάπης που με κόπο είχα ταιριάξει
τα σκόρπισες κι εσύ ρίχνεις τα μάτια σου στη γη

Πες μου γιατί δε με κοιτάς
νιώθεις ντροπή και δε μιλάς

Ούτε μια λέξη έτσι για την ιστορία
ούτε συγγνώμη για τα μάτια να μου πεις
εγώ ζητούσα αγάπη και ελευθερία
κι όχι να μένω σε κελί περιωπής

Στεκόμουν στο πλευρό σου στις πιο δύσκολες στιγμές σου
μα τόση αχαριστία δεν την είχα φανταστεί
εσύ έπαιρνες μόνο μα δεν έδινες ποτέ σου
με πρόδωσες κι έσπασες μια αγάπη σαν κλωστή

Πες μου γιατί δε με κοιτάς
νιώθεις ντροπή και δε μιλάς

Ούτε μια λέξη έτσι για την ιστορία
ούτε συγγνώμη για τα μάτια να μου πεις
εγώ ζητούσα αγάπη και ελευθερία
κι όχι να μένω σε κελί περιωπής