Μου ‘πεσες λαχείο μαυρομάτα και μου στραπατσάρισες τα νιάτα,
μου ‘φαγες τα γρόσια και τις λίρες, μια καρδιά την είχα και την πήρες,
μου ‘φαγες τα γρόσια και τις λίρες, μια καρδιά την είχα και την πήρες.

Μ’ έκανες να μείνω δίχως φράγκο και να κάνω νάνι σ’έναν πάγκο,
άκαρδη με πήρες στο λαιμό σου και ‘γινα το θύμα το δικό σου,
άκαρδη με πήρες στο λαιμό σου και ‘γινα το θύμα το δικό σου.

Μ’ άφησες με την ψυχή στο στόμα κι όμως σ’ αγαπώ εγώ ακόμα,
κι η φωτιά που μ’άναψες δε σβήνει, μου ‘πεσες λαχείο τι να γίνει.